Talk show jest gatunkiem programu telewizyjnego opartego, jak sama nazwa wskazuje, na rozmowie. Pojawił się już w latach 40 w Stanach Zjednoczonych i od tego czasu stawał się coraz bardziej popularny, chociaż w Polsce nigdy nie wybił się na znaczącą skalę. Ze względu na tematykę można tego typu programy podzielić na kategorie takie jak confession talk (gdzie prowadzący pełni rolę terapeuty), rozmowy dotyczące sportu, polityki czy gotowania oraz, najliczniejsze w Wielkiej Brytanii i USA, wywiady z celebrytami. Jednak amerykański i brytyjski talk show już dawno nie jest emitowany wyłącznie w lokalnej telewizji. Pojawił się na platformach takich jak YouTube, gdzie użytkownicy mogą całkowicie za darmo oglądać fragmenty swoich ulubionych programów, bez konieczności rejestrowania się czy płacenia za specjalne usługi streamingowe. Jest to pewnego rodzaju upgrade, ponieważ dzięki tak szerokiej dostępności, talk shows zdobywają coraz większe, międzynarodowe grono odbiorców.
Co więcej, wskutek pojawienia się talk shows w serwisach społecznościowych (YouTube także uznaję za taki), widzowie stali się czymś więcej niż tylko pasywnymi odbiorcami treści kreowanych przez producentów. Dziś są także współtwórcami tych programów, mogą aktywnie brać w nich udział, komentować, zaczynać dyskusje i stawać się inspiracją do tworzenia nowych segmentów. Znacznie zmniejsza to dystans między prowadzącymi i producentami a widzami, który kiedyś był naprawdę duży. Publiczność nie miała wpływu na to co finalnie prezentowano w programie.
Pewnie coś Wam świta w głowie, kiedy widzicie tytuły takie jak “The Ellen DeGeneres Show”, “Jimmy Kimmel Live” czy “The Tonight Show with Jimmy Fallon”, ale do rzeczy. Jeśli jeszcze nie domyśliliście się do czego zmierzam – oglądanie talk shows to kolejna świetna (i, co najważniejsze, szybka i skuteczna) metoda na poprawę swojego angielskiego. Może się to okazać nawet lepsze niż filmy czy seriale, ponieważ na YouTube znajdziecie przeróżne fragmenty o innych długościach – od ok. 2 do 18 minut, więc będą pasowały i na tą krótszą i dłuższą drogę do pracy czy szkoły. Wyciągniecie z nich nie tylko slang i użytkowy angielski, ale także informacje i nowinki ze świata kultury czy polityki, a często także wzmiankę o tym co akurat dzieje się na Twitterze prezydenta Trumpa ;) W zasadzie, podczas jego kadencji, łatwiej byłoby znaleźć odcinek Jimmiego Kimmela bez Jimmiego Kimmela niż talk show, który nie wspomina o aktualnych poczynaniach prezydenta.
Większość popularnych talk shows łączy dziś informacje i rozrywkę, dlatego zostały nazwane infotainment (information+entertainment). Dodatkową zaletą rozrywkowych talk shows jest humor i okazja do bliższego poznania swoich idoli. Oczywiście nie każdy talk show host będzie każdemu pasował – musicie sami znaleźć swojego faworyta.
Moje rekomendacje: Jimmy Kimmel, James Corden, Jimmy Fallon, Ellen DeGeneres, Graham Norton.
Protip: zawsze lepiej oglądać filmiki ze słuchawkami w uszach – dużo łatwiej wtedy dokładnie usłyszeć i zrozumieć co mówią obcojęzyczne osoby. Z czasem mogą one stać się zbędne, ale na początku znacznie ułatwią sprawę. YouTube często oferuje też napisy do filmików, ale zwykle są generowane automatycznie, przez co zawierają dużo błędów – raczej więcej namieszają niż pomogą.
Zatem spróbujcie, znajdźcie swój ulubiony show i ćwiczcie angielski – to nic nie kosztuje ;) Enjoy!
Słowniczek:
- Confession – wyznanie
- Infotainment – informacja połączona z rozrywką
- Protip – jakaś rada, informacja, wskazówka
- Streaming – metoda transmisji danych, szczególnie audio i video
- Twitter – jeden z najpopularniejszych serwisów społecznościowych. Umieszcza się tam posty z ograniczeniem do 280 znaków. Poza zwykłymi śmiertelnikami jak ja czy Wy, korzystają z niego politycy, celebryci
- Talk show host – prowadzący talk show
- Upgrade – awans, podniesienie standardu
